ANİME İNCELEMELERİ SAYFASI

Hidenori Goto, sıradan bir yaşam süren sıradan bir polis memurudur. Her gün işine gitmekte, görevini yerine getirip evine dönmekte, uzakta yaşayan kız arkadaşı ile mesajlaşan sıradan bir insandır. Her animede olduğu gibi günün birinde dar bir sokakta Masayoshi Hazama ile tesadüfen karşılaşır. Meslek olarak modellik icra eden Masayoshi dediğine göre süper kahraman Samurai Flamenco’dur ve adalet dağıtmaya yemin etmiştir. Önceleri Hidenori “deli” olarak adlandırdığı Masayoshi’den uzak durmak ister ama Samurai Flamenco kostümünü giyen Masayoshi’nin başı her gece derde girer ve imdadına istemese de Hidenori yetişir. Masayoshi’nin Samurai Flamenco’sunun hiçbir yeteneği, üstün gücü, ekipmanı veya dövüş kabiliyeti yoktur ama geceleri şehre adalet getirmekten de asla vazgeçmemektedir. Gün geçtikçe de Samurai Flamenco çekilen “youtube” videoları sayesinde üne kavuşmakta ve popüler olmaya başlamaktadır. Elbette Masayoshi de gün geçtikçe kendisini geliştirmekte ve kendi bildiği şekilde, kanunlara uyarak adalet dağıtmaktadır. Hırsızlar, kapkaççılar, sarhoşlar, gece geç saatte gürültü yapanlar, çöpünü geceden dışarıya koyanlar, içilmez alanda sigara içenler… Kısacası kanunlara uymayan herkes karşısında Flamenco’yu bulmaktadır. Taa ki o bölüme kadar… 

Samurai Flamenco’nun ana karakteri olan Masayoshi ile tanıştığımızda bizlere küçüklüğünde süper kahraman animeleri ile büyümüş ve onları idol almış bir gencin tıpkı örnek aldığı kahramanlar gibi savaşmaya çalışmasını konu alarak başlıyor. Giydiği taytlar ve bisiklet kaskı ile Samurai Flamenco’ya dönüşmesi ve pek beceremese de suçlu olmaktan ziyade kanunlara riayet etmeyenlerin karşısına dikilmesi (dayak yeme pahasına) güzel işlenmiş. Yani sıradan bir insan olan Masayoshi’nin bir şeyleri düzeltme peşinde olmasını izlemek, Hidenori ile olan muhabbeti ve sonradan dahil olan Flamenco Girls ile olan ilişkisi hiç fena değil. Anlatmak istediğim, kahramanlıktan çok insan ilişkileri ve Masayoshi’nin iyi niyeti ön planda ve başarılı aksiyon sahneleri ile komedi de birleşince güzel şeyler çıkmış ortaya.

Peki, neden bu animenin puanı dört? Çünkü animenin tüm güzelliği, izlenebilirliği yedinci bölümden sonra maalesef sona eriyor. Yedinci bölümün sonundan itibaren “var olmaması gereken” yaratıklar ansızın ortaya çıkıyor ve liderleri ortaya çıkıyor ki animenin tüm güzelliğini de alıp götürüyorlar. Anime bildiğiniz Power Rangers’a dönüşüyor ve her bölüm Samurai Flamenco ve arkadaşlarının abidik gubidik canavarları yenişi işlenmeye başlıyor. Klişe laflar, klişe hareketler, önce ayak takımı dövülür ardından boss ile dövüşmeler falan, yani bir anda neye uğradığımı şaşırdım. Önce rüyadır falan sandım ama bir lider kötü canavar öldüğünde başka lider canavara geçilmesini görünce ve Samurai Flamenco’nun bir ekibe liderlik edip son dövüşlerde tıpkı Power Rangers’lar gibi dev robota dönüştüklerini görünce şok geçirerek seriyi yarım bıraktım. Kısacası animenin tüm güzelliği, gerçekçiliği yedinci bölümden sonra sona eriyor ve birkaç kez tekrarladığım gibi bildiğiniz Power Rangers’a dönüşüyor. Power Rangers’ları küçükken severdim ama bu yaştan sonra klişe karakterlerin şaklaban kötü canavarları yenmesini izlemeye hiç niyetim yok. 

Çizimleri ve müzikleri bakımından ise Samurai Flamenco gayet kaliteli bir anime. Çizimle rengârenk ve klasik anime tarzından fazla çıkılmamış. Eciş bücüş yaratıkları saymazsak gerçekçi bir atmosfere sahip anime ve aksiyon sahneleri de başarılı. Animenin iki adet açılış ve kapanış parçası bulunmakta. Şahsen ilk parçayı ben oldukça beğendim ve diğerleri de hiç fena sayılmazlar.

Sonuç olarak Samurai Flamenco’yu yedinci bölüme kadar severek izledim, 13. bölümden sonrada bir kenara atmaya karar verdim. Kurgudaki ve tarzdaki bu ani değişiklik, gerçekçi bir çizgide ilerleyen ve Masayoshi’nin insanlara bir şeyler katmasını anlatan animenin ansızın ucube şovuna dönüşmesi beni benden almaya yetti.