ANİME İNCELEMELERİ SAYFASI

Yönetmen: Tomohiko Itou
Stüdyo: CloverWorks
Tür: Gizem, Komedi, Polisiye
Yapım Yılı: 2020
Bölüm Sayısı: 11
Anime Puanı: 10/6

 

Haru Katou; birinci sınıf bir dedektifken, görev sırasında haklı bir refleksle olay yerindeki şüpheli bir sivili vurup öldürür. Bu talihsizliğin mental etkileri onu silah kullanmaktan korkar hâle getirir ve problemli hareketlerinden ötürü, pek parlak olmayan polislerin toplandığı “Modern Suçlar” bölümüne tenzil edilir. Yeni yerine henüz alışmaya başlamışken birime, “Para her kapıyı açar.” düsturuyla hareket eden bir müfettiş atanır. Vakaları; kullandığı üst düzey teknolojik cihazlarla ve zarara uğrattığı her vatandaşı tatmin edecek kadar sus payı ödeyerek çözen Daisuke Kanbe, bu dudak uçuklatacak zenginliğine rağmen neden bu birime atanmıştır? Gizemli hareketlerinin ardında yatan nedir? Kimdir bu yakışıklı müfettiş? İşte bütün bu soruların cevabını 11 bölümde bulmaya çalışıyoruz.

Seri, Yasutaka Tsutsui’nin aynı adlı romanından uyarlanmış. Yani konu hazır, fikir cepte, varılmak istenen nokta belli. Ancak her uyarlama yapımda olduğu gibi hikâyeyi senaryolaştırmak, işin kırılma noktası. Özellikle pandeminin patlak vermesiyle aldığı ekonomik darbeden, ertelenen bölümlerden ve temsil ettiği türlerin heterojenliğinden dolayı animeyi üç parçaya ayırmak istiyorum: İlk dört bölüm, ortadaki altı bölüm ve final bölümü. 

 

İlk Dört Bölüm:
Sandalyeme oturup oynatma tuşuna bastıktan birkaç dakika sonra “Ben doğru animeyi mi açtım, yoksa bu bir James Bond filmi de monitörüm mü bozuk?” diye düşünmeye başladım. Abartmıyorum; gerek müzikleri, gerekse sahne geçişleriyle adeta bir Hollywood filmi gibi başladı her şey. İnsanların suratları ince, kısa çizgilerle ve yalnızca elzem detaylarıyla çizilmiş. Bunun yanında şehir tasarımı ve kıyafetlerdeki ince detaylar beni resmen büyüledi. Seri içi müziklerindeki saat gibi işleyen davulu ve korna seslerine karışan saksafonu saymıyorum bile. Hem açılış hem de kapanış parçası içimi kıpır kıpır etmiş, bu motivasyonla birlikte tamamen “Fan service” olmasına rağmen dördüncü bölümü de şikâyet etmeden bitirmiştim. Fakat tempo bir anda bıçak gibi kesildi.

Ortadaki Altı Bölüm:
Açık hava caz konseri bitti. Artık kapalı mekanlarda maziyi yâd edecek ve faili malum, amacı meçhul bu sıkıcı suçu gereksiz ayrıntılarıyla tekrar tekrar izleyeceğiz. Bu altı bölümlük kısım bana, sınav kağıdını dolu gösterme çabası gibi geldi. Kurgunun hızı düştü, böylece olay örgüsünü yakalama isteğimi kaybettim. Hatta bitmesi için saniyeleri bile saydım.

Final Bölümü:
Bu bölüm de hakeza malumun ilamıydı. Atılan düğümler çözüldü, kafalarda soru işareti kalmadı. Zaten hikâye de pek çetrefilli olmadığından, sondaki minik plot twist beni kontrpiyede bırakamadı. “After credits” kısmını ise ilk bölümleri anımsattığı için beğendim. Animeyle küs ayrılmamış olduk böylece. 

 

Sadede geliyorum. Sevdiğim türlerin bir karışımı olmasına rağmen bu kısa süreli yolculuktan istediğim tadı alamadım. Bu yüzden; yer yer güldüren ve heyecanlandıran fakat çoğunlukla neyi, nasıl anlatacağına karar veremeyen bu kafası karışık anime için beklentinizi yüksek tutmamanızı öneririm. Sağlıcakla :)