ANİME İNCELEMELERİ SAYFASI

Yönetmen: Koichi Hatsumi
Stüdyo: Liden Films
Tür: Aksiyon, Dram, Bilimkurgu
Yapım Yılı: 2021
Bölüm Sayısı: 24
Anime Puanı: 10/6.5

 

Tokyo Revengers adlı animede kahramanımız Takemichi Hanagaki’dir. Kendi halinde, part-time çalışan, korkak, sürekli özür dileyen, yirmi altı yaşında hayatında başarırız olmuş denebilecek birisidir. Günün birinde televizyonda bir çatışma sonucu ölen iki kişinin haberini alır. Çatışmayı çıkaran Tokyo’ya musallat olmuş, polisin bile baş edemediği Tokyo Manji Çetesidir. Ölenler ise Takemichi’nin ortaokul aşkı Hinata ve kardeşi Naoto’dur. Yine aynı gün Takemichi metroya binmek isterken raylara itilir ve ansızın on iki sene geçmişe, 2005 yılına adeta ışınlanır. Arada tabi bir takım olaylar olur ama Takemichi şunun farkına varır; acaba geçmişe gidebildiğine göre geleceği de değiştirip Hinata'’a kurtarabilir mi?

14-15 yaşlarındaki Kiyomizu

Yukarıdaki hikayeyi okuduğunuzda animenin aslında fena bir senaryoya sahip olmadığını görebilirsiniz. Azılı bir çete, geçmişe yolculuk yapabilen birisi vs. Amma velakin bir ayrıntı dikkatinizi çeksin. Günümüzde Takemichi 26 ve geçmişte 13 yaşındadır. Yani ortaokul çocuğu… Şu an resimlerde gördüğünüz herkes ortaokullu arkadaşlar. Şimdi, lise olsa anlarım. Yaşlar 16-18 arası falan olsaydı bir nebze inandırıcı olabilirdi. Fakat 13-15 yaşındaki çocukların çete kurması, birbirlerini öldürmeleri falan ben de tam tersi bir etki yarattı. Birçok sahneyi açıkçası gülerek izledim. Yahu siz ortaokul çocuğusunuz. Bu ne ciddiyet? Ha, hepsi de azman gibi. Tipleri görseniz, ceketler sırtlarında ağızlarında sigaralar, dövmeler ve saçlar sarıya boyanmış falan. Yemin ediyorum gerçek hayatta böyle bir tipi görsem kaldırım değiştiririm. Gerçek hayatta göremem de çünkü böyle bir ortaokullu yok! Hadi diyelim var, inandık. Bunların anası babası nerede? Hadi onlar da yok, yetimler. Sokaklarda cirit atıyorlar, toplu kavgalara olaylara karışıyorlar, yahu ortaokullu çocuk benim anca kredi çekerek alabileceğim lüks motorlarla geziyor. Ehliyeti geçtim, Japonya burası. Burada bile bir milyon kere haber olmuştu bit kadar çocuk motorla trafiği birbirine kattı diye. Yahu ben ortaokulda ağzımda kağıt çiğneyip tavana yapıştırır ve hangi hocanın dersinde düşecek diye bahse girerdik. Bunlar ise örgüt kurup adam öldürme peşinde. Muhabbetler de bir ciddi bir ciddi ama tiplere bakıyorum, tutuyor beni bir gülme:) Bir ara vikipediye falan bile girip bakmıştım gerçekten ortaokul mu bunlar diye. Acaba çeviri hatası falan mı var diye ama yok: Middle School Days! Uzun lafın kısası; Mangaka Ken Wakul sanırım o yaş gurubundaki kitleye hitap etmek istemiş. Belki başarılı olmuştur onların gözünde ama ben ve benim gibi birçok yetişkinin gözünde ortaokullu çocukların kocaman adamlar şeklinde etrafta gezinmesi gülünç gelecektir. Gençler gidin top oynayın, atari oynayın ne bileyim hayatınızı yaşayın…

 

 Bir diğer problemim de ana karakter Takemichi ile. Öncelikle bu arkadaşın hemen her bölüm “Maykey-kuuuuuun” ya da “Dıraken-kuuuuun” diye habire avazı çıktığı kadar bağırdığını belirteyim. Maykey? Dıraken? Tokyo Manji çetesinin lideri 15 yaşındaki Sano Manjirou, namı diğer Bebelac Mikey. Öteki de kankası Ryuguji Ken, namı diğer Güngörenli Draken:) Sene 2005, benim liseye gittiğim yıllara tekabül ediyor. Bunlar bu tiplerle burada okula girmeye çalışsalardı keşke. İşte o zaman görürdüm Maykey-kun’u bilmemne kun’u :D Neyse, konudan sapıyorum yine. Dediğim gibi Takemichi sürekli bağıran, kavga edemeyen, çok iyi dayak yiyen bir tip. Peki, geçmiş etkileyip nasıl geleceği değiştiriyor? Azmin ve sevginin gücü ile! Yo, gerçekten. İnanmayabilirsiniz belki ama kavga edenlerin arasına girerek, birilerinin eteklerinden tutup gitmesini önleyerek “Hayır! Siz kardeşsiniz!” nidaları ile başarıyor da:)

Bir de geçmiş ile gelecek arasındaki ilişki biraz mantığa ters. Yani kelebek etkisi diye bir şey var. Birçok filmden, oyundan bunu öğrendik. Bir sandalyenin yeri değişir, gelecek değişir misali gibi. Tamam, Takemichi bir şeyleri değiştiriyor ama kendisi niye geleceğe döndüğünde bunu hatırlamıyor? Geçmişte, dönüş gerçekleştirdikten sonra, günümüze kadar bitkisel hayatta mı kalıyor? Nasıl oluyor? Kelebek Etkisi filmi vardı, hatırlarsanız. Adam geleceğe döndüğünde hatıralar beynine hücum ederdi de biraz sıkıntı da çekerdi. Böyle bir şey beklerdim açıkçası ama Takemichi-kun sanki dünden bugüne gelmiş gibi kafa bomboş. 

 

Animenin açılış parçasını ve kapanış parçasını fazla beğendiğim söylenemez. Peki, animenin neyini beğendin de yirmi dört bölümü izledin diye sorabilirsiniz. Yine belirteyim; hikayenin işlenişi ve yaşanan olaylar ile hiçbir sorunum yok. Sorunum bunları ortaokullu kardeşlerin gerçekleştirmesi. Bir de az önce bahsettiğim Takemichi geleceğe geldiğinde sudan çıkmış gibi olması. Yoksa animeyi merak içinde izliyorsunuz. Tam olay sizi içine çekiyor ki, pat diye aklıma bunların bizim evin önünde top oynayan sıpalarla aynı yaşta olduğu aklıma geliyor ve yine alıyor beni bir gülme:) Bu arada, animenin bölümler esnasında çalan müziklerine lafım yok. Keza çizimleri de gayet kaliteli. Sonuç olarak Tokyo Revengers, eğer karakterlerin yaşları gözünüze batmaz ise çok iyi bir anime. Benim gibi otuz yaş üstü kadroya katıldıysanız neredeyse çocuğunuz yaşındaki tiplemelerin hal ve hareketleri size komik gelebilir:)