The Summer Hikaru Died İncelemesi

Yönetmen: Ryouhei Takeshita
Stüdyo: Cygames Pictures
Tür: Macera, Fantastik
Yapım Yılı: 2025
Bölüm Sayısı: 12
Anime Puanı: 10/4

Başlarken bir itirafta bulunayım. The Summer Hikaru Died’a girerken aklımda ister istemez Summer Time Render vardı. Neden mi? Uzak bir köy, sinir bozucu sırlar, “kötü ruhlar”… İşte bu benzerlik bana ilk başta umut verdi, “muhteşem bir psikolojik-gerilim, tüyler ürperten bir yaz gecesi hikâyesi izleyeceğim” sandım ama bayağı bir yayılmışım. Bu arada, animenin orijinal adı Hikaru ga Shinda Natsu fakat Netflix’te The Summer Hikaru Died olarak geçtiğinden bende bu adı kullanmaya uygun gördüm.

Hikayeye gelirsek; Yoshiki ve Hikaru, küçük, kırsal bir köyde birlikte büyümüş en yakın iki arkadaş. Her şey normal görünürken bir yaz, Hikaru ormanda kaybolur ve sonra – tam bir hafta sonra – geri döner. Ama Yoshiki, dönenin gerçekten Hikaru olduğundan pek emin değildir. Fiziksel olarak aynı olsa da içinde “bir şeyler” farklıdır. Çünkü o eski Hikaru, artık yerinde değildir; başka, garip ve doğaüstü bir varlık onun bedenine yerleşmiştir. Yoshiki, ne olduğunu anlamaya çalışırken bu “yeni Hikaru” ile ilişkisinin sınırlarını zorlayan bir gerilimle yüzleşir. 

 

İzlemeye başladığımda dediğim gibi heyecanlıydım. Fakat ne yazık ki beklediğimi bulamadım. Devam ettikçe hissettiğim şey daha çok “sürekli konuşmalar, sohbetler, içsel monologlar” oldu. Aksiyon mu? Çok az. Gerilim mi? Belli bölümlerde olsa da genel olarak beklentimin altında kaldı. Hikaru karakterine gelince, Onun “geri dönen” versiyonuna dair korkunç bir potansiyel vardı — ama ben o versiyonu bir türlü sevemedim. İçindeki bilinmeyen varlık, duygusal yoğunluk yaratmak yerine bana daha çok “soğuk ve mesafeli bir taklitçi” gibi geldi. İtiraf etmek gerek, bir noktadan sonra seyretmek neredeyse görev haline geldi. Hatta bazen videonun hızını 1,5 hızına getirerek izledim. Gerçekten sonun aniden gelmesini ve bitmesini istedim. Ara verdiğim anlar oldu; bir süre izlemeyi bıraktım. Ama “yarım kalmasın” diye sonunda kalan bölümleri bitirdim.

Çizimler konusunda ise başarılı buldum. CygamesPictures, köyün doğasını, sessiz sokakları, gölgeleri ve karanlık atmosferi iyi yansıtmış. Karakter tasarımları da gözü yormuyor, sahneler görsel olarak tatmin edici. Ancak müzikler benim için bir zaaf oldu. Özellikle açılış parçası, bana hiçbir heyecan vermedi; korku-gerilim havasına pek hizmet ettiğini düşünmedim. Arka plan müzikleri de yer yer etkileyiciydi ama genel olarak “efsane bir soundtrack” izlenimi bırakmadı bende.

Sonuç olarak, The Summer Hikaru Died ne yazık ki benim için büyük bir hayal kırıklığıydı. Başlangıçtaki umutlarım rüzgârda uçtu gibi hissettim. Korku ve psikolojik gerilim beklerken daha çok konuşma ve içsel çatışma gördüm. Bu yüzden ikinci sezona devam etmeyeceğim — ilk sezonla Hikaru ile işim bitmiş durumda.